Nieuw onderzoek zorgt ervoor dat het geven van vast voedsel aan baby's met slechts drie maanden hen zal helpen beter te slapen. Hoewel het verleidelijk klinkt voor al die uitgeputte ouders, helaas er is een goede afstand tussen de koppen en de realiteit.
De meeste gegevens die in dit gebied zijn gepubliceerd, tonen het tegenovergestelde aan: wat een baby eet, heeft geen invloed op de kwaliteit van de slaap. In 2015 konden we verifiëren dat noch de borst, noch de formulemelk, noch het moment waarop vast voedsel wordt geïntroduceerd, noch de hoeveelheid geconsumeerd vast voedsel invloed heeft op het aantal keren dat baby's van zes tot 12 maanden wakker worden tijdens de slaap
Een andere studie heeft aangetoond dat de gebruikelijke praktijk van het toevoegen van rijstgraangewassen aan de fles voor het slapengaan (iets dat moet worden vermeden, omdat er een risico op verstikking bestaat) geen invloed heeft op de slaap na vier maanden. Terwijl een derde studie ontdekte dat de vroege introductie van vast voedsel gerelateerd was aan minder Ik droom na 12 maanden.
Deze recente studie is een uitstekend voorbeeld van hoe significante verschillen op statistisch niveau en verschillen in de echte wereld kilometers ver kunnen zijn. De auteurs bevestigen dat zelf er waren geen verschillen in slaaponderbreking tot de leeftijd van vijf maanden, ondanks het feit dat een van de groepen baby's na drie maanden vast voedsel begon te nemen.
Baby's in de groep die eerder vast voedsel beginnen te eten, hebben misschien technisch meer geslapen, maar het gaat over gemiddeld slechts zeven minuten langer per nacht. Op het hoogtepunt (zes maanden oud) was het verschil 16 minuten en de meeste baby's Hij werd elke nacht een of twee keer wakker ongeacht wat ze hadden gegeten. Aangezien deze gegevens gebaseerd zijn op informatie van ouders met een gebrek aan slaap (gegevens die vaak niet overeenkomen met de werkelijkheid), kunnen ze niet als basis worden genomen om de voedingsmethoden van de kleintjes te veranderen.
Er is geen fysiologische reden waarom een vroege introductie van vast voedsel de baby zou helpen beter te slapen. Om te beginnen worden baby's (na de eerste paar weken) 's nachts niet wakker omdat ze honger hebben. Net als volwassenen worden ze wakker omdat ze het koud hebben, niet op hun gemak zijn of gewoon comfort willen. Het verschil is dat ze niet altijd kunnen kalmeren en weer in slaap vallen.
Ten tweede, zelfs als ze honger hadden, zou de meest verstandige oplossing zijn om hen meer melk aan te bieden, omdat het hen meer energie, vet en eiwitten zal geven dan enig ander voedsel dat een baby kan nemen. Het doel van de studie waaruit deze gegevens werden verkregen, was niet om de totale energie-inname te verhogen, maar om te testen of de introductie van allergene voedingsmiddelen na drie of zes maanden de ontwikkeling van allergieën beïnvloedt (iets dat niet het geval was).
Ouders werd geadviseerd om zeer kleine hoeveelheden allergeen voedsel (zoals een ei, 25 g vis en 100 g yoghurt gedurende een week, slechts een paar eetlepels per dag) samen met rijst, ontbijtgranen, fruit en groenten te geven. Al deze voedingsmiddelen bevatten minder calorieën dan moedermelk of formulemelk, maar nemen meer ruimte in beslag, wat betekent dat baby's zelfs iets minder kunnen eten als ze wennen aan borstvoeding, een mogelijke verklaring voor het gebrek aan slaap na zes maanden. omdat de standaardgroep aan voedsel gewend was geraakt.
Vaste slaap
Minder dan de helft van de ouders in de groep die eerder vast voedsel introduceerde, volgde het protocol. Er waren verschillende redenen, maar een van de belangrijkste problemen bij de vroege introductie van vast voedsel is dat baby's simpelweg niet fysiologisch worden bereid. Na drie maanden kunnen de meeste hun hoofd alleen goed beheersen en kunnen ze niet eens goed zitten. Op die leeftijd hebben baby's nog steeds een reflex van misselijkheid waardoor ze voedsel uit de mond verdrijven en de vroege introductie van vaste stoffen kan ingewikkeld, langzaam en demoraliserend zijn, omdat baby's zijn gewoon niet zo snel klaar om vaste stoffen te eten.
De wetenschap leert dat Hoe sneller spenen optreedt, hoe langer het duurt voordat de baby iets eet dat verder gaat dan een paar smaken. Eén studie toonde aan dat als baby's vóór vier maanden vast voedsel kregen, het gemiddeld zes weken duurde om slechts 100 ml voedsel per dag in te nemen, terwijl bij het spenen slechts zes maanden plaatsvond (aanbevolen) Ze hadden 12 dagen nodig.
Aanbevelingen voor het introduceren van vast voedsel na zes maanden ze hebben hun reden om te zijn. Er is geen groeitekort of ondervoeding als u tot zes maanden wacht voordat u vast voedsel introduceert, maar er is een verhoogd risico op gastro-intestinale en luchtwegaandoeningen bij baby's die vóór zes maanden vast voedsel beginnen te eten.
Het te vroeg introduceren van vast voedsel kan leiden tot een vermindering van de consumptie van moedermelk (en de antilichamen die het bevat), tot de introductie van contaminanten en spijsverteringsproblemen veroorzaken omdat baby's niet alle enzymen ontwikkelen die nodig zijn om alle vaste voedingsmiddelen goed te verteren tot die hebben tussen vier en zes maanden.
Er moet ook rekening worden gehouden met het feit dat de baby's die deelnamen aan het onderzoek tot een zeer specifieke groep behoorden: bijna allemaal hadden ze tot zes maanden borstvoeding gekregen (97%, vergeleken met het gemiddelde van slechts 34% in het Verenigd Koninkrijk). De wetenschap toont aan dat de introductie van vast voedsel tijdens het geven van borstvoeding belangrijk is om de ontwikkeling van allergieën te verminderen, maar vaak een te vroege introductie van vast voedsel verhoogt het risico op borstvoeding.
Je moet heel voorzichtig zijn bij het generaliseren van deze gegevens. Is het de moeite waard om eerder vast voedsel in het dieet te introduceren, met alle risico's van dien, gewoon om elke nacht een paar minuten te slapen? Ik denk dat we onszelf moeten afvragen waarom ouders zo'n slechte droom hebben en zoeken naar manieren om hen te helpen.
Vertaald door Silvestre Urbón.
author: Amy Brown, Hoogleraar volksgezondheid aan de universiteit van Swansea.
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd in The Conversation. Je kunt het originele artikel hier lezen.
