Elke dag moeten we dingen onthouden die we in de toekomst willen doen: ofwel melk kopen als we thuiskomen van het werk, volgende week een boek terugbrengen naar de bibliotheek of elke dag om 8 uur 's ochtends een pil nemen. Psychologen noemen dit type geheugen 'prospectief geheugen'. Dit type geheugen is niet betrouwbaar en is verantwoordelijk voor 50-80% van onze dagelijkse geheugenproblemen. Ter compensatie stellen we vaak herinneringen in op basis van lijsten of alarmen.
Jonge kinderen kunnen erg vergeetachtig zijn en het maakt niet uit hoeveel we erop staan om hen te laten begrijpen dat ze dingen gaan vergeten, ze proberen bijna nooit de zwakte van hun geheugen zelf te compenseren. Misschien moet je ze eraan herinneren dat ze het bed op moeten maken voordat ze van huis gaan, of dat ze huiswerk moeten maken voordat ze naar de les gaan.
Kinderen ontwikkelen niet het vermogen om geheugenfouten te compenseren totdat ze ouder worden, en totdat ze de basisschool hebben beëindigd, beginnen ze niet met het vaststellen van visuele aanwijzingen als herinneringen strategisch als ze weten dat ze waarschijnlijk iets zullen vergeten.
In een recent onderzoek dat we hebben uitgevoerd onder kinderen van zeven en 13 jaar, vroegen we hen om een videogame te spelen waarin ze een of drie acties moesten onthouden die ze in de toekomst moesten doen. Toen gaven we hen de optie om herinneringen te plaatsen als ze dat wilden.
Toen we de kinderen vroegen hoe ze dachten dat ze het spel zouden krijgen, erkenden kinderen van alle leeftijden dat de uitkomst erger zou zijn naarmate ze meer toekomstige acties moesten onthouden. Niet verrassend, omdat een eerdere studie al had aangetoond dat zelfs kinderen vanaf drie jaar weten dat langere lijsten moeilijker te onthouden zijn dan kortere lijsten.
Het verrassende was echter dat alleen oudere kinderen (vanaf negen jaar) meer herinneringen kregen als ze wisten dat hun geheugen hen zou falen.
Een van de conclusies is dat als je een jong kind vraagt om verschillende dingen te doen, hij moeite heeft om te differentiëren voor welke dingen hij een herinnering nodig heeft en welke dingen hij geen moeite zal hebben om te onthouden.
Net als volwassenen kunnen kinderen ook herinneringen plaatsen om niet te vergeten wat ze moeten doen.De resultaten zijn vergelijkbaar met die van een ander onderzoek dat aantoont Kinderen beginnen hun voorzienbare geheugenfouten pas te compenseren als ze negen of tien jaar oud zijn. Hoewel zes- of zevenjarigen in een geheugentest onderscheid kunnen maken tussen gemakkelijke en moeilijk te onthouden dingen, beginnen ze pas negen of tien jaar meer moeite te doen met moeilijke dingen dan gemakkelijke dingen om te onthouden.
Er lijkt een belangrijk onderscheid te zijn tussen wat jonge kinderen weten over hun cognitieve beperkingen en wat ze eraan doen om de impact van deze beperkingen te verminderen.
Al deze resultaten suggereren dat als je je kinderen gewoon vertelt dat hun geheugen hen zal falen (hen laten weten dat ze bijvoorbeeld vergeten een brief van school mee naar huis te nemen) het is onwaarschijnlijk dat ze het beter zullen onthouden. Zelfs jongere kinderen zijn zich er waarschijnlijk van bewust dat hun geheugen hen tekort schiet.
Dus in plaats van erop te staan dat jongere kinderen niet "dingen vergeten" en vertrouwen op de kracht van hun zich ontwikkelende geheugen, probeer dan zoveel mogelijk werk "weg te nemen" in dit opzicht.
Een manier om het te doen is verschillende externe herinneringen maken die uw geheugen activeren wanneer u het nodig hebt. Als u bijvoorbeeld een huiswerkschema op de deur van uw slaapkamer zet, hoeft u het niet meer zelf te onthouden.
Zodra het kind de rugzak zelf kan klaarmaken voor de les, kan hij, als we belangrijke voorwerpen op belangrijke plaatsen plaatsen (zoals schoolboeken bij de toegangsdeur), zijn intentie activeren om ze in de rugzak te stoppen.
De laatste tijd hebben psychologen hun aandacht gevestigd op de verschillende manieren waarop kinderen en volwassenen de externe omgeving op een vergelijkbare manier kunnen gebruiken om cognitief werk te "ontladen" en hen te helpen hun prestaties te verbeteren. Lijsten maken, schema's maken en objecten in het zicht zetten zijn enkele voorbeelden.
Jonge kinderen, die vaak veel dingen vergeten, zijn misschien degenen die hier het meest van profiteren strategieën Als we hen helpen leren ze te gebruiken.
auteurs: Adam Bulley, Promovendus in Psychologie, Universiteit van Queensland, Jonathan Redshaw, Postdoctoraal onderzoeker, Universiteit van Queensland en Sam Gilbert, onderzoeker van het Institute of Cognitive Neuroscience, UCL.
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd in The Conversation. Je kunt het originele artikel hier lezen.
Vertaald door Silvestre Urbón.
