Internationale kinderdag 2010

20 november is de Internationale Kinderdag, een dag gewijd aan broederschap en begrip onder de kinderen van de wereld en bestemd voor activiteiten ter bevordering van hun welzijn en rechten.

In 1954 heeft de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties aanbevolen om een ​​Universele Kinderdag in alle landen te vestigen en de VN viert die dag op 20 november, ter herdenking van de aanneming van de Verklaring van de Rechten van het Kind in 1959 en van het Verdrag inzake de rechten van het kind in 1989.

De waarheid is dat deze herdenking plaatsvindt op verschillende datums, afhankelijk van het land, hoewel er veel plaatsen zijn die deze interesse of aandacht voor kinderen niet bereiken.

Landen waar kinderen worden uitgebuit, waar ze werken, waar ze geen toegang hebben tot fatsoenlijk onderwijs of medische aandacht ... We herinneren ons deze verre situaties heel vaak, maar vooral een dag zoals vandaag.

Veel steden vieren verschillende activiteiten voor de 20 november, Internationale kinderdag. Ik hoop dat je geniet van deze date met je kinderen, en ik laat je achter met een prachtig gedicht van Pablo Neruda, "De zoon", dat beschrijft "de vreselijke liefde" die ons aan kinderen bindt, een eerbetoon aan de kindertijd:

Oh zoon, weet je, weet je waar je vandaan komt? Van een meer met witte en hongerige meeuwen. Naast het winterwater, staken zij en ik een rood vuur op, brachten onze lippen onze zielen kussen, gooiden alles in het vuur, verbrandden onze levens. Dat is hoe je naar de wereld kwam. Maar zij om mij te zien en om u op een dag de zeeën over te steken en ik om haar kleine middel de hele aarde te omhelzen, liep ik, met oorlogen en bergen, met zand en doornen. Dat is hoe je naar de wereld kwam. Van zoveel plaatsen kom je, van het water en de aarde, van het vuur en de sneeuw, van zo ver loop je richting ons tweeën, van de vreselijke liefde die ons heeft geketend, dat we willen weten hoe je bent, wat je ons vertelt, omdat je meer weet van de wereld die we je gaven Als een grote storm schudden we de boom van het leven aan de meest verborgen vezels van de wortels en verschijnen nu zingend in het gebladerte, op de hoogste tak die we met u bereiken.