Papa zijn: reflecties op de colecho

Colecho is een woord dat de laatste tijd veel wordt gehoord en dat al die situaties omvat waarin een baby of kind op dezelfde plaats slaapt (bijvoorbeeld bed of matras) als zijn ouders.

Het is een praktijk van die 'levenslange', die nog steeds in veel culturen wordt beoefend, maar in het Westen bijna achterhaald is door de vruchtbaarheid te verminderen en de middelen van elke familie te vergroten.

Met andere woorden, hij sliep vaak met de kinderen omdat ze gewoon nergens anders pasten. Nu passen ze echter en ondanks dit kiezen veel gezinnen, waaronder de mijne, ervoor om deze oefening uit te voeren.

Aangezien ik het nu al meer dan drie jaar doe, beschouw ik mezelf als gekwalificeerd om reflecteer op de colecho En geef mijn visie. Ik ga er naartoe.

Het woord colecho bestaat niet

Toegegeven, het is een verzonnen term die is aangepast aan de Engelse term samen slapen. Bij een gelegenheid heb ik dit argument ontvangen als een "aanval" op de collega, dat wil zeggen, hoe zal iets waarvan het woord om het te noemen goed of normaal is?

De waarheid is dat de verdediging heel eenvoudig is. Ik geef mijn kinderen machinepistoolkusjes (zeker weten jullie allemaal wat ik bedoel) en toch heeft die actie geen werkwoord dat het definieert. Maakt dat zoenen een slechte zaak?

Er is al een SAR nodig om de term colecho te accepteren, want het is iets dat zeker vóór Christus wordt gedaan en nog steeds wordt gedaan, zoals ik zeg, in veel delen van de wereld.

Colecho en plotselinge dood

Er zijn onderzoeken die zeggen dat colecho het risico op plotselinge dood vermindert. Plotselinge dood treedt op wanneer een baby apneu uitvoert (stopt tijdelijk met ademen) en om welke reden dan ook niet opnieuw ademt (niet "springt" het mechanisme dat ademhaling veroorzaakt wanneer zuurstof uit de hersenen ontbreekt). Hoe meer apneu een baby maakt, hoe groter de kans dat hij theoretisch aan een plotselinge dood zal lijden.

Er wordt gezegd dat wanneer een baby naast een volwassene slaapt, hij de ademhaling nabootst die hij hoort en de apneu's verdwijnen.

Dit is bewezen bij premature kinderen wier ouders de kangoeroemethode gebruiken. Terwijl in de couveuse het stressniveau veel hoger is dan naast het lichaam van zijn moeder en op dezelfde manier voeren ze in de couveuse verschillende apneu's per dag uit terwijl wanneer ze huid-op-huid contact hebben met hun moeder (of vader) verdwijnen de apneus.

Maar (er is altijd een maar), er zijn ook onderzoeken die zeggen dat colecho het risico op plotselinge dood verhoogt. Ik denk nu al hetzelfde: meteen verduidelijken. In ieder geval heeft het me niet te veel, omdat ik als vader al lang niet meer ben gestopt met het lezen van allerlei onderzoeken met betrekking tot colecho (ik lees ze als een professional), want wat ze ook zeggen, ik zal het blijven doen (en omdat ik nog steeds denk dat minder apneus, er is minder risico op wiegendood).

Als je hem in bed legt, wil hij niet meer weg

Daar ben ik het mee eens Als je een kind in je bed laat slapen, wil je waarschijnlijk niet in het jouwe slapen, gewoon omdat het een verandering in je leven zal zijn (en de veranderingen geven niemand een goed gevoel) en omdat ze in het andere bed niet eens mama of papa

Persoonlijk heb ik hier geen probleem mee. Ik weet dat ze op een dag aan onze kant willen vertrekken, dus laat ze van mijn kant gaan wanneer ze maar willen. Hoewel ik beken dat ik ze zal missen.

Kinderen hebben hun ruimte nodig

Ik ben het daar ook mee eens. Kinderen moeten een plek hebben om te spelen, een plek om te slapen en een plek om te ontkoppelen of te doen wat ze willen.

Kinderen moeten hun kamer en hun bed hebben. De mijne hebben het en het is hun kamer, het verschil is dat ze het zullen gebruiken op de dag dat ze het echt nodig hebben, of wat hetzelfde is, de dag dat ze er naartoe willen.

In de wereld zijn er twee soorten diersoorten, diegene die net na de geboorte moeten worden geschud door voedsel en om te overleven (diegene die al geboren zijn en met een minimaal vermogen om te vluchten van roofdieren) en diegenen die bij de geboorte uitsluitend afhankelijk zijn van hun verzorgers voor alles (en ze huilen en klagen wanneer ze alleen worden gelaten omdat hun instinct hen vertelt dat ze in gevaar zijn).

Ik heb het gevoel dat menselijke baby's behoren tot die tweede groep die zijn naaste verzorger nodig heeft omdat ze 's nachts, wanneer ze zich alleen voelen, huilen.

Heeft u uw eigen ruimte nodig? Ja, maar niet als ze nog baby's zijn, zelfs niet na twee jaar, maar als ze geen gevaar meer voelen en rustig in bed kunnen slapen.

Bovendien begrijp ik het belang van alleen slapen niet, als we samen volwassenen bereiken en als we samenwonen.

Zal het meer afhankelijk zijn?

Er lijkt een ongeschreven regel te zijn die zegt dat hoe meer uren een kind bij zijn moeder (of vader) is, hoe afhankelijker het van haar zal zijn. De colecho, omdat deze een aantal uren van de nacht aanneemt waarin het kind niet leert alleen te zijn, omdat hij wordt begeleid, wordt als een "afhankelijke" beschouwd.

De waarheid is dat de observaties en onderzoeken die zijn uitgevoerd met kinderen die veel tijd met hun ouders doorbrengen, precies het tegenovergestelde bewijzen. Die kinderen die meer tijd met hun ouders doorbrengen, zijn gemiddeld emotioneel stabieler en hebben meer vermogen om te spelen en alleen te zijn zonder de hulp van hun ouders, omdat ze weten dat ze er op dat moment op kunnen rekenen.

Idealiter komen onafhankelijkheid en autonomie alleen, vrucht van leren met anderen en niet opgelegd, vrucht van leren alleen.

Een paar dagen geleden spraken we erover bij de ingang van Punset en een tijdje geleden sprak ik over onafhankelijkheid die voorbeelden gaf.

Hoe dan ook, er zijn meer redenen en meer punten om over de colecho na te denken, maar ze hebben weinig fundament, weinig gevoel of ik ben er niet echt in gevallen.

Het belangrijkste is immers om dat duidelijk te maken de colecho is een geldige optie en dat elk koppel het recht moet hebben om te kunnen kiezen hoe thuis te slapen, daar zijn hun gezin en privacy voor.

In mijn huis verzamelen we, eigenlijk, omdat we het leuk vinden.

Foto's | Flickr (Karen Sheets), Flickr (karindalziel) op baby's en meer | Ingangen van vader zijn, slapen met kinderen: goed of slecht?, Colecho en plotselinge dood volgens pediatrische verenigingen, slapen met kinderen tot 5 jaar

Video: Dicecream - Papa Voor Je Zijn. prod. by City Lights (Mei 2024).