De Internationale Arbeidsorganisatie voorziet in een daling van de jeugdwerkloosheid in de komende jaren, maar zal zich alleen voordoen in ontwikkelde economieën.
Hoewel de oorzaak (grotendeels) niet te wijten is aan verbeteringen op de arbeidsmarkt van deze laatste, maar in plaats van het feit dat een groot aantal jongeren niet meer op zoek is naar werk. Deze ontmoedigde jongeren worden niet als werkloos geteld.
Opgemerkt moet worden dat, hoewel de nieuwe voorspellingen een geleidelijke daling van de jeugdwerkloosheid in ontwikkelde economieën laten zien: van 17,5 procent dit jaar tot 15,6 procent in 2017, Dit cijfer is veel hoger dan het percentage van 12,5 procent dat in 2007 werd genoteerd, vóór het begin van de crisis. De verwachte daling van de jeugdwerkloosheid in de regio van ontwikkelde economieën zal niet voldoende zijn om het wereldwijde percentage te verlagen, dus in 2017 zal de wereldwijde jeugdwerkloosheid 12,9 procent bedragen.
Deze tabel toont de voorspellingen in de schommeling van de percentages jeugdwerkloosheid door regio's van de planeet. We zien dat de economieën van Oost-Azië en Latijns-Amerika ook zullen worden beïnvloed door de daling van de export naar geavanceerde economieën, of dat in Noord-Afrika en het Midden-Oosten de tarieven de komende jaren boven de 25 procent zullen blijven.
Jonge werknemers hebben steun nodig
Zelfs in landen die de eerste tekenen van banenherstel registreren en waar nieuwe banen ontstaan, veel werkloze jongeren hebben moeite om werk te vinden.
Dit resulteert in ontmoediging en een toename van het aantal “ni-ni” (ze werken niet, studeren of krijgen geen training) onder jongeren, verklaarde Ekkehard Ernst, hoofd van de IAO-afdeling voor werkgelegenheidstrends
De systemen die werkgaranties bieden en belang hechten aan training kunnen ertoe bijdragen dat mensen die op zoek zijn naar werk de straat op gaan en deze integreren bij nuttige activiteiten, waardoor bescherming wordt geboden tegen toekomstige economische crises. Volgens een door de expert opgesteld document 'kunnen dit soort garanties voor jongeren zeer beperkte kosten hebben: minder dan 0,5 procent van het bbp in Europese landen'.
In tijden van druk op de openbare financiën kan dit als een andere zware last worden beschouwd, maar zullen lager zijn dan de extra kosten die jongeren genereren als ze langdurig werkloos zijn, naast steeds meer contact met de arbeidsmarkt te verliezen.
Zou het niet tijd zijn om actie te ondernemen?
Tijdens zijn jaarlijkse conferentie in juni 2012 heeft de IAO een resolutie aangenomen ten gunste van onmiddellijke, hernieuwde en specifieke maatregelen om de jeugdwerkloosheidscrisis aan te pakken.
De resolutie stelt een set van bewezen en bewezen maatregelen op vijf gebieden: macro-economisch beleid, inzetbaarheid, arbeidsmarktbeleid, ontwikkeling van ondernemerschap onder jongeren en rechten. Benadrukt de noodzaak van evenwicht, samenhang en complementariteit tussen politieke maatregelen.
Overheden en sociale partners worden uitgenodigd om:
Geef de voorkeur aan de groei met hoge werkgelegenheidscoëfficiënt en het creëren van waardig werk door macro-economisch beleid, inzetbaarheid, arbeidsmarktbeleid en jeugdrechten, en het garanderen van financiële en budgettaire duurzaamheid.
Promoot de macro-economisch beleid en fiscale prikkels die de werkgelegenheid ondersteunen, de totale vraag versterken, de toegang tot financiering verbeteren en productieve investeringen verhogen, rekening houdend met de verschillende economische situaties van de landen.
adopteren specifieke en fiscaal duurzame maatregelen, zoals anticyclisch beleid en interventies die de vraag stimuleren, openbare werkgelegenheidsprogramma's, garantiestelsels voor jongeren, infrastructuurprogramma's met een hoge arbeidscoëfficiënt, lonen en opleidingssubsidies en andere interventies ten gunste van jeugdwerkgelegenheid. Dergelijke programma's moeten een gelijke behandeling van jonge werknemers garanderen.
De waarde van de inspanning, de productieve mentaliteit en het aanpassingsvermogen kunnen onze jongeren helpen, maar om ontmoediging te overwinnen moeten ze een sociaal-economisch kader krijgen met een positieve visie op de toekomst.
