Spraakstoornissen: theorieën over stotteren

Er zijn altijd andere geweest stotterende theorieën, die ons verschillende manieren geven om het probleem te zien en te begrijpen.

Het is echter niet mogelijk geweest om tot een globale en aantoonbare verklaring van stotteren te komen. Momenteel is er een duidelijke neiging om het uit te leggen als een multicausale spraakstoornis.

Vandaag zullen we de verschillende theorieën zien die we kunnen vinden, afhankelijk van het veld dat het verklaart.

Neurofysiologisch gebied

  • genetica: Ervan uitgaande dat er een erfelijke basis is voor wijzigingen in spraakvaardigheid wordt ondersteund door een hoge familie-incidentie. Evenzo overheerst deze stoornis bij jongens dan bij meisjes. Aan de andere kant kan niet worden geconcludeerd dat de aandoening erfelijk is, maar er lijkt een predispositiefactor stotteren.
  • Hersendominantie: Er is ook gedacht dat deze spraakstoornis zou kunnen optreden als gevolg van slecht vastgestelde hersendominantie. Dit was gerechtvaardigd omdat een groter deel van linkshandige en tweeslachtige mensen is gevonden onder stotteraars, die bij voorkeur de rechter hersenhelft gebruiken, en niet de linker zoals gewoonlijk wordt gedaan.
  • Er is ook gezien dat stotteraars moeilijkheden vertonen bij het plannen en uitvoeren van spraakbewegingen. Dit kan een voorwaarde zijn voor kinderen om vloeiender te worden en herhalingen en blokkades tijdens spraak te vergroten.

Psychosociale factoren

De invloed van de omgeving op het kind, de mensen die met hem omgaan, samen met zijn manier van zijn, de reacties op het gebrek aan vloeibaarheid van het kind bij de ouders ... dit zijn allemaal kenmerken die kunnen helpen een relatie tot stand te brengen Leren met het begin van een spraakstoornis.

De negatieve houding van de ouders Het is een bepalende factor bij het onderhouden en versterken van stotteren. Aandacht voor de fouten die het kind maakt, kan het verwerven van vloeiendheid belemmeren.

Aan de andere kant kunnen correcties angst en angst voor spraak veroorzaken en het leerproces van de communicatievaardigheden van ons kind veranderen.

Taalkundige factoren

Het feit dat stotteren begint tijdens de fase van uitgebreide taalontwikkeling kan verband houden met verschillende taalstoornissen, zoals taalachterstand.

Conclusie

Stotteren is een vrij complexe spraakstoornis waarbij er verschillende subgroepen van stoornis met verschillende oorzaken kunnen zijn.

Er zijn er meerdere stotterende theorieën die wijzen op verschillende oorzakelijke factoren, zoals genetisch, familie, leren of taalkundig.